قطره ای از تفسیر سوره مبارکه حمد
رسول گرامی اسلام سرور کائنات حضرت محمد مصطفی (ص) فرمودند:
خداوند عزوجل می فرمایند: فاتحه الکتاب را بین خود و بنده ام تقسیم نمودم.
نصف از آن من و الباقی از آن بنده ام می باشد.
هرگاه بنده بگوید((بسم الله الرحمن الرحیم)) ; خداوند می فرمایند: بنده ام به اسم من آغاز کرد.
پس بر من است که اموراتش را به انجام برسانم و احوالاتش را مبارک گردانم.
چون بگوید((الحمدالله رب العالمین)) ; خداوند می فرمایند: بنده من مرا ستایش نمود و دانست که نعمت هایی که او را فرا گرفته از آن من است و بلاهایی که از او دور شده به لطف من بوده است. گواه می گیرم شما را که نعمات آخرات را برای او به نعمات دنیا بیفزایم و بلاهای آخرت را از او دور گردانم.
چون بگوید((الرحمن الرحیم)) ; خداوند می فرمایند: بنده ام گواهی داد که من بخشنده و مهربان هستم.
شاهد باشید که بهره ی او را از نعمات خود فراوان و نصیبش را از عطاء خود افزون گردانم.
چون بگوید((ایاک نعبد)) ; خداوند می فرمایند: بنده من راست می گوید، او تنها مرا می پرستد.
آگاه باشید، به او پاداشی دهم که هر آن کس در این عبارت با او مخالف باشد بر او غبطه خورد و رشک برد.
چون بگوید((ایاک نستعین)) ; خداوند می فرمایند:بنده ام از من کمک خواست و به من پناه آورد.
شاهد باشید که او را در کارها یاور و کمک هستم.
در شدائد و سختی ها به فریادش می رسم و در روز گرفتاری دست او را می گیرم.
چون بگوید((اهدنا الصراط المستقیم)) ; خداوند می فرمایند: این برای بنده من است و هر چه که طلب کند به تحقیق، دعای او را اجابت می کنم و آنچه را آرزو داشت به او عطا نمودم.
و از آنچه که می ترسید ایمن گردانم.
(سبحان الله ; عقل از کرمش حیران می ماند.)
ای بندگان خدا بیایید این کرم و بزرگی را ببینید و به توحید و یگانگی او اعتراف نمایید. و نیز بدانید، اگر انسان تمام عمرش را مشغول به سپاس باشد، باز نمی تواند حتی شکر یک نعمت را بجا آورد.
لیکن خداوند انسان را به نماز و طاعت شرافت بخشیده و او را برای گفتگو با خود برگزیده است.
